فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

تعريف خوراک

خوراک به موادی گفته می شود که پس از خورده شدن توسط حيوان هضم، جذب و مورد استفاده قرار گيرند و همچنين آن بخش از غذا را که توسط حيوان مورد استفاده قرار می گيرد مواد مغذی می گويند .

در شترمرغ نيز مانند ساير دامها،تغذيه حدود 80-70 % هزينة پرورش را در بر می گيرد که البته با توجه به قابليتهای بالای شترمرغ در استفاده از غذاهای فقير و متنوع می توان تا حد زيادی از اين هزينه ها را جبران کرد.با وجود گذشت بيش از يک قرن از پرورش شترمرغ اهلی هنوز اطلاعات چندان دقيقی از نيازهای غذايی اين پرنده در دسترس نمی باشد.

شترمرغ ها بطور کامل علفخوار نيستند و در حيات وحش بخشی از خوراک آنها را حشرات، پستانداران کوچک مارمولکها و حتی گاهی تخم پرندگان تشکيل می دهند. شترمرغ ها قابليت زندگی در مراتع فقير را دارند و می توانند به راحتی در مکانهايی که گاو و حتی گوسفند قادر به زندگی نيستند، خوراک مورد نياز خود را تهيه نمايند.

مطالعات انجام گرفته بر روی شترمرغ ها نشان می دهد که آنها قادرند حجم بالايی از الياف خام را گوارش نمايند.

مسير حرکت غذای مصرفی در شترمرغ ها بدين صورت است که خوراک ابتدا از مری به پيش معده رفته و گوارش اوليه بوسيله شيره معدی انجام می گيرد، سپس اين خوراک از يک منفذ بزرگ وارد معده ماهيچه ای (سنگدان) می گردد و در آنجا غذا با کمک سنگريزه ها به قطعات کوچکتر خرد می گردد (مشابه عمل دندان در ساير جانوران) سپس غذا وارد روده کوچک شده و با اضافه شدن ترشحات روده ای خصوصاً لوزالمعده، مواد مغذی جذب می گردند

همچنين فعاليتهای تخميری که توسط باکتريها و در روده کور و بزرگ انجام می گيرد شترمرغ را قادر می نمايد که از مقادير بالای فيبر در غذا استفاده نمايد.

در حقيقت وقتی ما در مورد تغذيه شترمرغ صحبت می کنيم، از تغذيه يک حيوان با آناتومی منحصر به فرد و در نتيجه توانايی هايی خاص صحبت می نماييم. از آنجا که شترمرغ بزرگترين پرندة روی زمين است اين اندازه بزرگ بر روی قابليت سازش پذيری آن با آب و هوای منطقه تاثير بسيار زيادی می گذارد. همچنين اين جثه بزرگ مشخص کنندة يک ضريب رشد سريع در زندگی او می باشد. تخمير خوراک خورده شده در اين پرنده در روده بزرگ صورت می گيرد نه چينه دان (شترمرغ چينه دان ندارد) و احتمالاً دمای بالای موجود در حفره بدن